تاثیر پروتز با کاسه متناسب بر ویژگی های راه رفتن، سطح عملکرد و رضایت افراد قطع عضو زیر زانو

اهداف: قطع عضو در اندام تحتانی منجر به تغییرات فیزیکی، روانی و فیزیولوژیک در فرد مبتلا به قطع عضو می شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین وضعیت تناسب کاسه پروتزی و ویژگی های راه رفتن، سطح عملکرد و میزان رضایت افراد قطع عضو زیر زانو انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه از ابتدای مهر تا نیمه دی 1392 در جمعیت هلال احمر و دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس (غیراحتمالی ساده) انجام شد. برای ارزیابی نتایج مربوط به راحتی کاسه از پرسش نامه مقیاس سه بُعدی قطع عضو و تجربه پروتز و مقیاس راحتی سوکت استفاده شد. بررسی نرمال بودن داده ها با آزمون شاپیرو- ویلک انجام شد. تجزیه و تحلیل نهایی داده ها با استفاده از نرم افزار spss 19 و آزمون غیرپارامتری ویلکاکسون به منظور مقایسه دو نمونه وابسته در آزمون های مکرر انجام شد.یافته ها: رضایتمندی افراد با استفاده از کاسه پروتزی متناسب 97/1±5/28 و نامتناسب 55/3±66/22 بود (026/0=p). محدودیت عملکردی با استفاده از کاسه پروتزی متناسب 07/2±50/2 و نامتناسب 86/1±33/8 بود (024/0=p). تطابق روانی- اجتماعی فرد با استفاده از کاسه پروتزی متناسب 16/5±5/15 و نامتناسب 08/4±33/14 بود که تفاوت معنی داری نداشت (5/0=p). تفاوت بین راحتی فرد قطع عضو هنگام استفاده از پروتز با کاسه متناسب (75/0±16/8) و نامتناسب (82/0±33/5) معنی دار بود (026/0=p).نتیجه گیری: بین احساس راحتی بیمار در هنگام گام برداشتن و راحتی و تناسب کاسه پروتزی ارتباط مستقیم وجود دارد ولی بین شاخص های فضایی- زمانی و سرعت راه رفتن، به غیر از شاخص تقارن حداکثر تاشدن زانو در فاز ایستایی، تفاوتی بین کاسه متناسب و نامتناسب وجود ندارد.